GÜNEŞİN DOSTUDUR SU
Sinop ERFELEK TATLICA Şelaleri
/
ağaçları , kuşları, dağları, taşları
gökyüzünü ve denizi seviyorum
ama güneşi bir başka…
Mutluluk bir yolculuktur, derdi dedem. Sözünü ettiğinin bir yerden bir yere gitmek olduğunu düşünmüştüm ilk. Çünkü o tam bir yolculuk tutkunuydu. Öyle bir hali yoksa da bir şey arıyor demiştim içimden. Bir sır saklıyor olmalıydı eksiğini tamamlayan. Neydi acaba eksiği?
Mutluluğun bir anlık olmadığını, yaşam boyu süren olduğunu anlatmak istemişti halbuki. Asıl sır buydu. İnsanı tamamlayan.
Birlikte çok yolculuk yaptık. Anılarımız öyle çok ki… Çelebiliğini bana aşıladı.
Bir şehre gittiğimizde o şehri anlattığını sanmıştım önceleri. Oysa hayattı anlattığı. Hâlâ kulaklarımda sözleri. Onun yolculuğunun ömrümce sürdüğünü düşünüyorum. O kocaman gözlerindeki anlamı özlüyorum.
Sabah güneşin ilk ışıklarıyla uyanmak, dahası çıkıp yürümek öncelikli tercihim. İlk kez bulunduğum bu yerde otel görevlisine ne tarafa yürüyebileceğimi soruyorum. Aşağıya doğru yürürseniz yerleşim yerleri var ama yukarı yürürseniz doğal manzaralar, diyor. Doğada yürümek en güzeli, deyip koyuluyorum yola. Yüz metre uzaklaşmadan Hamsilos Tatil Köyü tabelasıyla karşılaşıyorum. Sabahın kör vakti, giriş kapısı kapalı. Ben de telle çevrili çit boyunca yürümeye devam ediyorum. Denizden uzaklaşıyorum galiba derken balıkçı barınağı olarak da kullanılan minik bir koyla karşılaşıyorum.
