Erguvan Moruyum Ege'de

ben artık erguvan moruyum yüzünden devşirilmiş

çiçeklerde zeymuran kıskançlığı

.

kitapları seviniz, çocukları sarınız, kediler okşanır

beni unutmayasınız ben erguvan eskisiyim

.

ah dedim yüzünde erguvan coğrafyalar birikmiş

gözlerin, fesleğen ırmağında yıkanmada

şair, bu nasıl iş

.

ah ben bir zalimin ömür sakasıyım

susuzluktan ben ölmediysem kim öldü yerime

akşamları erguvan yasıyım

.

elma kokusundayım der inanırım

eksik olan iğdeler, eksik olan mor erguvanlar

sen cümlesisin amasyalım

düşen narım

.

cuma dualarımı çaldırdım, eksik olan mor dudağım

bendeki kalp hınzır bir deli dumrul

geçmelere yüzüm yok, yollar erguvan kurusu

köprüler boydan boya dağım

.

ah ben hiçbir şeye inanmazdım; balığa, kumruya

ellerini diken yırtan erguvan ağızlı kuşlara

şimdi dini bütün kadınları bir başka sever oldum

değiştim mi ne, şaşırdım mı ben bu ara

söylemeyin ben galiba kötü oldum

.

birden bahar geldi, ben alışkın değilim tez baharlara

böyle şeylerden konuşmayalım istersen

sana dadanan kuşlardan söz edelim, narin kelebeklerden

gülü bülbülden koruyan dikenlerden, bir şeylerden

erguvanlardan

.

#şiir #maviMÜZE