AKSAYDI
ASIM ÖZTÜRK
AKSAYDI
O aksaydı yıllardır
Derin suyun gölgeleri kalırdı
Zamana batmış bulutların ucundan
Ellerinin acısını çekenler
Bir ışık gibi
Akıp gitmezdi
Vadileri güz sisiyle parlatılmış
Ovalardan;
Sesler şırıltılı bir yataktan akıyorsa,
Unutmuştur ırmak yağmurları,
Çığlıksız bir dal , bir ağaç
Kanatsız bir gürültü ormanı
Geçip giden
Gidip gelen sürülerle
Kuşlar kalırdı
Kanatlarının yaraladığı bir sesle;
Karanlığa doğru yürüyen
Okullu çocuklar
Çıkınlarındaki umut kuruyuncaya dek
Yürüdüler;
Islak kışları doldura doldura
Ellerinde tuttukları kitaplardan arasına,
Bir sarı güzdü;
Yaşanandan arta kalan
Yürüdükçe gölgeleri büyüyen
Işıklardan öğrendiler çoğalmayı
Kıraç toprak
Köksüz dal
Avutamazken içindeki umut ormanlarını
Söylenecek sözden önce
Kırılıp düşen zamandan ne kaldı
Akıp giden suyun sessiz izinden
Savrularak düşüyor
Kömür gibi kara saçları.
1.1.2007
