Orhan Kocadağ
bu yatır kimin? baba erenler yolcudur karakaçanın sırtında. aniden fenalaşır, ölür emektar. bulur kazma kürek, gömer bir ağacın gölgesine...
Orhan Kocadağ
EN ÇOK SANA * garip bir veda geçiyor içimdeki zamana kurda kuşa ağaca toprağa suya ışığa en çok da sana özlemim kalacak ellerimde...
