Öyle büyütülecek yanı yok, çok derin, roman olacak bir öykümüz yok...

 

Yaşamak, hele boğulmadan insan gibi yaşamak, en büyük sanattır diye düşünenlerdeniz aslında.,,

Bitmeyen bir öğrenme aşkımız var, çok dayak yememiz de ondan. Yine de hala hayat ve insanlar konusunda  eksik yanıtları bulmaya uğraşıyoruz,  Öte yandan da yaşamdan payımızı alıp büyümeye çalışırken öğrendik ki, paylaşmadan hiçbir şeyin tadı yok. İnsanı bazı şeyleri,tek başına yapamaz kılmış tanrı, ötekini ille de sevesin diye... işte öylece   dergiye de yazmaya da başlamışız.

 

Ardından da benzerlerimizi yaratmak için de maviADA'yı geliştirdik.

Yani dergi bizim büyük gözümüz, birlikte bakarsak daha iyi görürüz mü sandık ne?

14 yıldır yaptığımız bu...

Ne kadar anlamlıysa?

​

Hepsi bu...

Aynı düşüncede olman gerekmiyor, sadece bunlar sana da yabancı değilse, düşünme,  sen de gel, sıkışır bir yer buluruz. Senden bir şeyler öğrenirken biz de bildiğimizi sana aktarırız.

Daha olmalı mı diyorsunuz, bu kadar basit değildir, Doğru ya kurallara alıştık,.. 

İnsan olmak yeterli ve iyi niyet tercih edilir, desek... 

​

Yine de öğrenmekse niyetiniz, ki haklısınız,

...

O zaman seçim sizin,  ya kestirmeden sayfa altına inip ÜYEMİZ OLUN, dilerseniz katılın ya da,  ben ciddi işleri severim diyorsanız, 

KURALLARIMIZI OKUMAK İÇİN ALTTAKİ BÜYÜK GÖZE TIKLAYIN.

 

Sizi gönderdiğimiz yerde dünya kural var,hepimize yetecek...

"Dergiler ve Sanat birilerini ötekileştirerek, dışlayarak, umutsuzluk yaratarak yaşar," diyen popülist politika ahlaklı bir arkadaşın hatırası...

Sonra gene bekleriz...

​