Yusuf Aksoy

​

 biliyorum geleceksin

 

çok uzaklardasın

özlemin sımsıcak

 

gülüşün çocuklarınkinden sonra en güzeli

 

-düşlerimin vazgeçilmezi

elini tutuyorum bakışların mahcup

biliyorum yarım kalan aşkın hüznü

 

yitik kentin karla kaplı

yalnız dolaştığım sokaklarında

tetiklenmiş hislerim susuyor

dallarında kar yüklü ağaçlar gibi

susuyor yüreğim

 

sarmaş dolaş olan gözlerimizle

hazan’ın son demini soluyoruz

başka akşamüstlerinde

 

bahar dalları sarkıyor üstümüze

el ele geçtiğimiz her yerden

akdeniz  her yanımız

 

bitmesin

yarım kalsın aşklar

 

kanatsız martılar kalplerimiz

saklıyoruz masmavi denizleri

 

düşlerden çoktan sıyrıldık aslında

sadece zaman oyalıyor bizi

durmak dinlenmek bilmeyen

 

sen de durma

uzat ellerini ellerime

mevsim hep yediveren

gönlümde gök kuşağı 

 

gün aşınmadan gel

zaman soldurmasın

kır çiçekleri yüzünü

karanlık çalmasın artık sabahımızı

gülüşleri/mizi ödünç almadık hiç kimseden

 

yarına borcum düş değil

düşü yaşamak senle

zamanı senle kuşatmak

 

 

/İZMİR