​

MART GEÇERKEN…

Kış Denizindeki Korkusuz Çiçek Orduları…

ve Yanan Kazmalar…

 

Şenol YAZICI

 

…İntiharına bir başkaldırıdır bahar,

Çığlık çığlığa dalar kış denizlerine

                                        çiçek gemileri

                                 …Ve kırık kanatlı kuşlar…

 

Yazarken, tarih öncelerinde unuttuğum küçük hesaplarından arınmış, duru ve gür sesimi bulduğumu sanıyorum. Denk geldiğim aynalar, onurlu bir yüzle gülümsüyor mu, ne?

Ne var ki, öyle çok bahara yoğunlaşınca aklıma gelenlerden içim üşüyor. 12 Eylül öncesinde kışkırtılarak, ateşe sürülen sonra da günah keçisi ilan edilip, yaşı büyütülerek çarmıha gerilen arkadaşlarımı, bayramken kıyıma dönen 1 Mayısları, koca ellerimizle çocuk Denizleri boğazlayışımızı, seçimle geleni seçimle göndermez, iple alırız,… gibi demokrasi kazalarımızı, bir öğretiden çare uman, ama özgürlük de isteyen gençlerin tanklarla ezildiği Prag Baharı’nı… Bombalarla çocukları, kadınları, savunmasız insanları öldüren; din, siyaset, özgürlük, demokrasi, savaş bezirganlarını… Dünyanın yaşadığı yığınla acıyı, erken açan ve yanan baharları düşündüm. İlkbaharım da bitti, şiirim de yoruldu,

 

Kardelene fısıldayan mı  var:

Altı üstü  bir metre kar…

Sapla kalbine hayatı ve aşkı,

                                                 Çık,

                                                  Üstü güneş, üstü bahar…

diyorum. Kardelene akıl vermek bana düştü ya, kaçırır mıyım?

​

         Boş versene, direnmeye yeminli bademin, güneşi genlerinde taşıyan kardelenin akla ihtiyacı yok, sana da… Sen becer de kendi bahçende dal ol, diyor aklım.

Yazanın bahçesi bu kadarcık; onun kardeleni, bahar savaşçısı kitapları, düşünceleri, değil mi?

                                    DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ